Zidane ve Fener

[duygu]

kelime oyunu yapma ama sonuçta amacı biliyorsun

[sword61]

oooo olmadı oyle yaw trabzonlu olunmaz trabzonlu dogulurben sozumu tutttum sampıyon fener bak fenerli oldum umarım sende sozunu tutarsın artık

[duygu]

fb lilere hayatta güven olmazz benden söylemesi

[Yaşar]

Nasıl bi duyguymuş fenerli olmak ?:P Roberto Carlos filan oynuyo tuttugun takımda) Bende Trabzonluyum hade bakalım Şampiyon Trabzon. Bu arada tanıdık bildik bi adam varmı bu takımda??

[Yaşar]

Bu arada bana ve tüm fenerlilere duyduğun güvensizlik neden kaynaklanıyor merak ettim duygu?

[duygu]

tanıdıklarıma genel olarak dedim sadece
neden olabilir sözlerini tutmamaları tabiiki
burada da sen kaytarmaya başlamışken arkadaşlara kendimce bir hatırlatma yapayım dedim

[sword61]

tamam yaşar ikimizde birer gunlugune takım degistirdik.gerci senin 363 gunun daha var ama bi trabzonlu olarak vazgectim.bak goruyosun ne kadar anlaayıslı biriyim

[Yaşar]

Saol beni büyük bi yükten kurtardın :P

[sword61]

eee o kadar da olsun yani.ne de olsa trabzonluyuz

[violetlover]

Kendini bildi bileli mor menekşeyi çok severdi. Çocukluğunun geçtiği iki katlı
evin bahçesinde bahar geldiğinde mor mor açar, mis gibi kokarlardı..
Annesi mor menekşeleri hep duvar kenarına dikerdi..gölgeyi sever menekşeler
derdi..
Oysa ögretmeni bitkilerin güneş ışınları ile fotosentez yaptığını anlatmıştı
onlara .Bitkiler güneş ışığına muhtaçtı.
Mor menekşeler ne tuhaf bitkilerdi ,her bitki güneşi severken, onlar neden
gölgeyi tercih ediyorlar diye düşündü durdu Hande..
Küçük, ufacık aklı ile aslında menekşelerin diğer çiçeklerden farklı olduğunu
keşfetmişti, işte belki de menekşeler bu yüzden bu kadar güzeldi.
Herkesden farklı olursan, bu hayatta değerli olursun yargısına varmıştı.
Daha o yıllarda farklı olmak için uğras vermeye başladı. ilk olarak, okulda
kimsenin yanına oturmak istemediği Hacer'in yanına oturmak istiyorum ögretmenim
diyerek başladı farklılıklarla süren hayatı.
Hacer bile şaşırmış şaşkın şaşkın bakıyordu onun yüzüne.
Hacer çok dağınık, biraz anlama zorlukları olan problemli bir ailenin kızı
idi.
Hande ise mühendis Kamil Beyin biricik kızı. Ögretmen pek oturtmak istemedi
önce Hacer in yanına Hande' yi.
Daha sonra bir tatsızlık çıkmasın diye öğretmen Hande'nin annesini çağırdı.
Annesi eve geldiklerinde Hande'ye sordu:
- Neden yavrum Hacer in yanına oturmak istiyorsun? Hande cevap verdi:
- Geçen baharda menekşeler ekiyorduk hani anne, o gün sen bana menekşeler
güneşi sevmez demiştin, oysa her bitki güneşi sever. Menekseler farklı, belki
de bu yüzden bu kadar güzeller. Hacer'in yanına kimse oturmak istemiyor. Ben
farklı olmak istiyorum. Belki Hacer de güzeldir, onu fark etmek istiyorum,
dedi.
Annesinin ağzı açık kalmıştı. İlkokul 4.sınıf öğrencisi kızının olgunluğuna
hayran kalarak "peki kızım kimin yanında istersen oturabilirsin," dedi.
Pazartesi Hande Hacer'in yanında oturmaya başladı. Hem Hande tedirgindi, hem
Hacer.
Birbirleri ile hiç konuşmuyorlardı. Diğer kızlar da soğumuştu Hande'den.
Nasıl Hacer gibi dağınık, bir şeyi, iki kere anlatınca anlayan fakir bir kızın
yanına oturmayı istemişti. En çok alınan doktor Cemal Beyin kızı Esin'di .
Anne babaları her hafta sonu görüşüyorlar, Hande ve Esin birlikte oynuyorlardı.
Nasıl olur da kendi yerine Hacer'i seçerdi. Çok gururu kırılmıştı Esin'in.
Hande ile konuşmuyordu.
Birgün Hande ve ailesi Esinlerle dağ köylerinden birinde gerçekleştirilecek bir
panayıra katılmak için sözleştiler.
Hande gene Esin'in somurtacağını bildiği için gitmek istemiyordu. İçin için de
Hacer'e kızmaya başlamıştı arkadaşları ile arasının bozulmasına sebep olmuştu.
Neden sanki bu kadar dağınıktı, neden her şeyi iki kerede anlıyordu? Yoksa
aptal mıydı?
Sonra menekşeleri hatırladı hemen düşüncelerinden utandı. Hacer farklı diye
yargılamaması gerekiyordu. Hacer'in, kimsenin bilmediği güzelliklerini
keşfedecekti. Buna tüm gücü ile inandı.
Panayıra gittiklerinde Esin somurtarak karşısında oturuyordu, Hande ile
konusmuyordu. Hande canı sıkıldığından biraz dolaşmak için annesinden izin
aldı. Köy yolunda yürümeye başladı. Hava iyice soğumuş ve ayaz iyice
artmıştı, kar atıştırmaya başlamıştı. Hande karı çok seviyordu, yürüdü,
yürüdü. Köye gelmişti.
Bir evin önünde durdu. Evin penceresinde ki saksıya gözü ilişti.
Gözlerine inanamıyordu, bunlar mor menekşelerdi. Ama kıştı ve menekşeler
soğuğu hiç sevmezlerdi eve dogru bir adım attı. Kapıda beliren gölgeyi çok
sonra fark etti bu Hacerdi. Hande'ye gülümsüyordu. Hoşgeldin Hande buyurmaz
mısın?, dedi.
Biraz ürkek, şaşkınlıkla kapıya doğru ilerledi Hande ve içeri girdi. Oda
sıcacıktı odun sobası her yeri ısıtmıştı. Menekşeler diyebildi sadece
Hande ''bu soğukta ???'' Hacer gülümsedi onlar annem için, annem onları çok
sever. Sonra yatakta yatan kadını fark etti Hande. "Annen hasta mı?" dedi.
"Evet 2 sene önce felç oldu ona ben bakıyorum, bizim kimsemiz yok, birtek
ineğimiz var onunla geçiniyoruz.
Ama tüm işler bana baktığı için derslere çalışacak pek vaktim olmuyor, dedi
Hacer utanarak.
Bir de bizim köyden şehre araç yok, bu yolu her gün yürüyorum o yüzden de çok
yorgun okula geliyorum dersleri anlamakta güçlük çekiyorum. Hande'nin gözleri
dolmuştu.
Dışarıdan gelen ses ile kendine geldi. Annesi onu arıyordu. Çok merak etmiş
olmalıydı.
Dışarıya koştu ve annesine sarıldı, ağlıyordu. Bir müddet sonra anne bu Hacer
diye tanıştırdı sıra arkadaşını.
Hacer'in yaptığı sıcak çorbadan içtiler birlikte. Hande annesine anlattı
Hacer'in hayatını, ağlayarak.
"Bir şeyler yapalım anne" dedi. O hafta annesi ve Hande, Hacerlere gidip
annesi ve Hacer'i kendi evlerine taşıdılar. Hacer artık Handeler den okula
gidip geliyordu, ne dağınıktı, ne de aptal. Sınıfın en iyi öğrencisi olmuştu.
Seneler geçti Hacer ve Hande bir arkadaş değil, iki kız kardeşlerdi artık.
Mor menekşeler Hande'ye Hacer'i armağan etmişti. Hacer'e ise hem Hande'yi, hem
hayatı.
Seneler sonra ikisi de evlendi. Hacer şimdi bir doktor.
Hande'den vicdanın ne kadar önemli olduğunu öğrendi, hastalarına vicdanıyla
birlikte şifa dağıtıyor.
Hande ise bir ögretmen. Çocuklara farklı olan şeyleri sevmeyi de ögretiyor.
Bir kızı var adı, Hacer Menekşe.
Hayatta en çok sevdiği iki şeye birini daha ekledi Hande.